Nažalost, nakon Sajma knjiga (ratnih zločinaca) u Beogradu i dugogodišnje kampanje Večernjih Novosti – a sada i Ministarstva odbrane kojom se negiraju navodi iz presude Novaka Đukića – nastavak negiranje zločina na Kapiji ne iznenađuje, već samo potvrđuje činjenicu da je Srbija sigurna kuća za begunce od pravde kao što je Novak Đukić.
Podsetimo, Presudom Suda Bosne i Hercegovine od 12. juna 2009. godine Novak Đukić je osuđen na kaznu dugotrajnog zatvora u trajanju od 25 godina zbog krivičnog dela ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 173 Krivičnog zakona Bosne i Hercegovine. On je proglašen krivim zato što je 25. maja 1995. godine, kao komandant Taktičke grupe „Ozren“ Vojske Republike Srpske, naredio artiljerijskom vodu koji mu je bio potčinjen, da granatira grad Tuzlu koji je u to vreme bio Rezolucijom UN broj 824 od 6. maja 1993. godine proglašen zaštićenom zonom. Jedan artiljerijski projektil pogodio je uži lokalitet centra grada zvani „Kapija”, kojom prilikom je smrtno stradalo 71 lice, uglavnom starosti oko 20 godina, a ranjeno preko 100 lica. Prosek godina ubijenih bio je 23, a najmlađa žrtva imala je samo dve godine.
U februaru 2014. on je pušten iz zatvora nakon što je Ustavni sud BiH, zbog pogrešne primene zakona, ukinuo presudu kojom je bio osuđen na 25 godina zatvora. Sud BiH je u junu 2014. kaznu Đukiću smanjio na 20 godina, a njegov branilac je nekoliko dana kasnije obavestio Sud BiH da je osuđeni na lečenju u Srbiji. Poternica BiH za Đukićem raspisana je u oktobru 2014. jer se nije odazvao pozivu za izvršenje kazne, nakon čega je od Srbije zatraženo preuzimanje presude.
Pred Odeljenjem za ratne zločine Višeg suda u Beogradu od februara 2016. godine vodi se postupak za priznanje i izvršenje pravnosnažne krivične presude Suda Bosne i Hercegovine (BiH) protiv Novaka Đukića. Uporedo sa ovim postupkom, tim Đukićeve odbrane u javnosti u Srbiji kontinuirano plasira informacije o njegovoj navodnoj nevinosti. Za negiranje nalaza pravnosnažne presude odbrana se koristi rezultatima opita koji je urađen na poligonu Vojske Srbije u Nikincima kod Rume, gde je u vansudskom postupku i uz prisustvo eksperata angažovanih isključivo od strane Đukića zaključeno da on i VRS nisu krivi za masakr civila u Tuzli.
Prema podacima Fonda za humanitarno pravo, postupak je počeo februara 2016. godine, a tokom 2017. godine nije održano ni jedno od četiri zakazane sednice veća jer sudu nije pristupao osuđeni Novak Đukić, pravdajući svoje odsustvo zdravstvenim razlozima, odnosno čestim hospitalizacijama na Vojno medicinskoj akademiji. Tokom 2018. godine, zakazana je samo jedna sednica veća, koja nije održana jer na istu nije pristupio Novak Đukić, jer se nalazio na bolničkom lečenju. Veštačenjem je, početkom 2018. godine, utvrđeno da Novak Đukić privremeno nije procesno sposoban, i da će se novo veštačenje obaviti nakon godinu dana.
Međutim, Novak Đukić je 4. marta 2019. godine Večernjim Novostima dao izjavu da “njegovo ime zaslužuje da se nađe na Tuzlanskom spomeniku”. Takođe, ova izjava Đukića je bila samo deo teksta novinara Večernjih Novosti Dragana Vujićića “Ekskluzivno: Smrt u Tuzli sejalo sedam islamskih terorista” u kome se podmeće teza da je “sedam islamskih terorista” odgovorno za smrt 71 osobe na Kapiji. Podsetimo na činjenicu da je Radio televizija Republike Srpske koja je prenela ovaj tekst, kažnjena od strane Regulatorne agencije za komunikacije BiH (RAK) sa 12.000 konvertibilnih maraka.
RAK je utvrdio da je došlo do kršenja “pravičnosti i nepristrasnosti” i “zaštite privatnosti” regulisanih Kodeksom o audiovizuelnim medijskim uslugama i medijskim uslugama radija, navodi se u rešenju o izricanju sankcije zbog priloga u kome je citiran tekst beogradskih “Večernjih novosti” u kome se navodi kako na Kapiji nije eksplodirala granata već podmetnut eksploziv. U prilogu RTRS koji je emitovan u maju ove godine takođe se tvrdilo da je Novak Đukić, ratni komandant Taktičke grupe „Ozren” Vojske Republike Srpske (VRS), nevin.
Imajući u vidu da je Novak Đukić bio u utorak 5. novembra na promociji knjige “Tuzlanska kapija- režirana tragedija” Ilije Brankovića u Domu Vojske, a da je “procesno nesposoban” da izađe pred lice pravde kako organa BiH tako i Srbije, postavljamo pitanje državnim organima Republike Srbije kako ih nije sramota da se rugaju žrtvama zločina na Kapiji.
