Poslednji popis stanovništva Republike Srbije obavljen je 2011. godine. Većina pripadnika albanske nacionalne zajednice ga je bojkotovala ukazujući na brojne probleme u načinu sprovođenja popisa na jugu Srbije, pa je broj osoba koje su se izjasnile kao Albanci desetostruko smanjen u odnosu na prethodni popis – 5 809 naspram 61 647 iz 2002. godine. Izbori za nacionalne savete nacionalnih manjina raspisani su za 26. oktobar i Zakon o nacionalnim savetima nacionalnih manjina predviđa da su broj članova saveta i sredstva koja se izdvajaju za njihovo funkcionisanje u srazmeri sa rezultatima poslednjeg popisa. Ovo podrazumeva da će posle izbora u oktobru aktivnosti Nacionalnog saveta albanske nacionalne manjine u oblasti kulture, obrazovanja, obaveštavanja i službene upotrebe jezika i pisma biti finansirane budžetskim sredstvima predviđenim za daleko malobrojniju zajednicu nego što Albanci u Srbiji jesu, tj. da će broj članova Nacionalnog saveta Albanaca biti 15 (što odgovara nacionalnoj zajednici čiji je broj manji od 10.000), a ne 29 (kako Zakon predviđa za zajednicu koja broji između 50 i 100 hiljada stanovnika).
Činjenica je da broj Albanaca na poslednjem popisu nije drastično umanjen zbog iseljavanja, rata ili prirodnih katastrofa već je u najvećoj meri rezultat bojkota popisa stanovništva iz administrativnih i tehničkih razloga za čije rešavanje nije postojala politička volja 2011. godine. Ovu činjenicu ne negiraju predstavnici institucija Srbije, kao ni Republički zavod za statistiku koji je sproveo popis. Međutim, tri godine nakon popisa iz 2011. godine država nije uložila nikakve napore da reši probleme koji proističu iz bojkota popisa od strane Albanaca.
U nedostatku novog popisa, o pravoj zastupljenosti albanske nacionalne zajednice u Srbiji mogu svedočiti prijavljeni broj nezaposlenih, broj upisanih u školama i drugi podaci, uključujući posebnan birački spiskak za predstojeće izbore za nacionalne savete, na kojem se nalazi skoro 30 000 Albanaca.
U siromašnom i krhkom regionu juga Srbije, od ogromne je važnosti primeniti konstruktivna rešenja koja neće negativno uticati na kvalitet života različitih nacionalnih zajednica koje tamo žive. Tumačenje rezultata popisa koji ne odražavaju realno stanje na terenu je već imalo svoje posledice po zakonodavni okvir – Zakon o sedištima i područjima sudova i javnih tužilaštava nije predvideo osnovni sud za Preševo. Inicijativa upozorava da će se sa drastično umanjenim sredstvima predviđenim za Nacionalni savet albanske nacionalne manjine značajno otežati ostvarivanje osnovnih ljudskih prava albanskoj zajednici u Srbiji.
